Os Antisistema, e outras lecturas

105

Na noite das eleccións europeas, a edición especial do telexornal, informaba sobre os resultados dos comicios, falando de Podemos como un partido de extrema esquerda antisistema. Isto vén, ao parecer, determinado polas súas ideas respecto do modelo enerxético, pois no seu programa electoral avogan polo peche programado das minas de carbón e gas, nunha paulatina evolución cara as enerxías renovables, amais de prohibir o fracking (proceso no que se introduce líquido a moi altas presións na terra para abrir pola forza fisuras das que obter petróleo ou gas), unha moratoria da débeda pública, o aborto libre no sistema público sanitario, unha educación laica... Por máis que lea non vexo unha intención terríbel de acabar co sistema, mais de transformalo de acordo a unhas ideas, para nada (dende o meu punto de vista) afastadas da realidade.

Logo temos ao Partido Popular, que é parte do sistema, pero semella que está a facer o posíbel por acabar con el. Ou, con eles. Erosionan o sistema público de sanidade, o sistema público de educación, o sistema público de pensións, prestacións por desemprego... Logo quen son antisistema?

Fragmento tirado das bases da FE-Jons.

Mentres tanto, e ao mesmo tempo que estaba a pensar neste artigo, atopeime coa nova de que nos últimos comicios, a Falange acadou un total de 21.577 votos, máis do dobre do acadado en 2009 (que foron 10.031). O que polo menos resulta preocupante. Agora, non sei que ocorre cos partidos da esquerda, que cando propugnan alternativas aos modelos establecidos, son antisistema, mais os que queren cambios radicais dende a extrema dereita, dende o nacional-sindicalismo católico neste caso, son extremos, pero non son antisistemas, por que non os ven (dende a opinión pública) coma a hippies, mais coma patriotas (radicais) de España que queren rematar (unicamente...) co separatismo, Europa, a monarquía e o capitalismo, e o que se lle poña por diante. So tedes que botarlle un ollo ás súas 133 propostas para facervos unha idea do seu proxecto para mellorar España.

Por último, estiven as voltas cos orzamentos xerais de Galicia deste ano, e dos anteriores. Cando non sei moi ben de que falar, vou ao DOG e miro como vai o investimento en Cultura (que segue en descenso, e pasou de 147 millóns no 2008, aos 61 deste ano) ou como se reparten o pastel entre as diferentes axencias da Xunta. Nesta lectura vespertina, chamoume a atención o alto nivel de endebedamento público no que estamos aquí: se o ano pasado debiamos 1.110.857.232 millóns de euros, agora dobramos esa cifra (debido ás presións exercidas polos mercados financeiros, a insostible situación económica, a falta de acordo coa administración central, etc....) e xa estamos nos 2.071.115.131 millóns de euros, o que supón (aprox.) a quinta parte do orzamento total, 10.281.347.155.

O que significa que debemos 20 de cada 100 euros que producimos; logo non é de estrañar que haxa quen queira acabar co sistema.