O medo é o que nos mantén con vida (?)

Kevin Allocca, xefe de Cultura e Tendencias en YouTube.

Kevin Allocca traballa para YouTube, é o xefe de Cultura e Tendencias, mira vídeos por traballo, e encárgase de identificar as modas, the trends, por que se dan e como. No 2011 realizou unha exposición no TEDYouth, entre os datos que mencionou viu dar o de que cada hora se soben á plataforma de vídeos máis coñecida da rede, unha media de 48 horas. Polo que cada hora hai dispoñibles dous días de contido audiovisual. Unha tolería. O primeiro que temos que deducir de tan asombroso número, é que non todo o que se sube paga a pena velo, e o segundo, é que temos que deixar de ter a sensación constante de que estamos a perder algo moi importante.

Un personaxe, fotógrafo, da serie House of Cards, comenta nun epidosio da primeira tempada, que mentres está en zonas de conflito, o medo é algo natural, algo que nos permite ademais estar alerta e sobrevivir. Un, cando traballa como freelance en África, e non dispón de demasiada cobertura, pode ter medo de que o secuestren, de que lle disparen, de contraer algunha enfermidade letal, ou de que acabe morto no medio da selva. O medo é o que nos mantén con vida. Mais, comentaba Adam, mentres camiñaba a carón de Claire, que unha vez de volta á cidade, á civilización, comezaba a experimentar medos diferentes, como o medo ou a terrible sensación de que algo incrible pode estar ocorrendo, ou pode pasar en pouco tempo, e o imos perder por non estaren atentos.

O enorme nivel de información, a capacidade de acceder dende calquera punto a datos cuasi-infinitos, as horas de días de vídeos en YouTube, non están a xogar totalmente ao noso favor, pois non podemos reprimir un sentimento de impotencia, de incapacidade por o absorber todo, e nesa represión cremos que se deixamos de atender un momento ao fluxo de información dos media e dos nosos amigos e followers nas redes sociais imos a quedar fóra do xogo, e imos a perder esa oportunidade que todos parecemos buscar, ese momento de gloria no que un dos nosos posts se converterá nun fenómeno viral, e nos chamarán dos xornais, das radios e das televisións para que lles comentemos onde, como e cando decidimos escribir, gravar, ou dicir tan gran, incrible, e inesperada declaración, fotografía ou vídeo, así sexa de amor, do arco da vella, ou dun gato con trastorno obsesivo compulsivo.

216