3.10.2014

Cando Wall Street é o teu caseiro

024
En xullo do ano pasado o fondo de capital risco Magic Real State Blackstone mercou 1.860 vivendas en aluguer á Empresa Municipal de la Vivienda y Suelo de Madrid (EMVS) por valor de 128,5 millóns de euros. Responde a unha tendencia iniciada nos EUA hai algo máis dous anos na que os maiores inversores institucionais do mundo (Goldman Sachs, JP Morgan, Citigroup ou Deutsche Bank) intentan sacar beneficio dos pagos mensuais de vivendas compradas en subastas de inmobles desafiuzados debido a impagos ou execucións hipotecarias (foreclosures).

A finais de 2012 Mark Alston, un broker inmobiliario de Los Angeles, segundo informan en Mother Jones, percatouse de que os prezos das casas comezaran a subir de forma anormal (non respondían a unha tendencia ascendente da demanda de compradores de casas) tan rápido como un 20 por cento anual. As vendas da maioría dos inmobles situados nos barrios do centro das cidades realizábanse a executivos traxeados, en pagos en efectivo.

A industria financeira defende que este tipo de compras non se realiza para reformar os inmobles e vendelos a un maior prezo (fliping), senón que pretenden revitalizar o mercado inmobiliario facendo máis accesibles a venda e aluguer destes inmobles a familias que doutro xeito non poderían asumir o custo da mesma. Ao respecto, o pasado mes de abril adquiriron nun só día 1.400 casas en Atlanta, e para cando xa estabamos en novembro, Blackstone, xa adquirira 40.000 deste tipo de vivendas.

O que, porén, están a conseguir, é, ao parecer, monopolizar o mercado de compra e aluguer de vivenda botando do mesmo ás familias e compradores individuais, que se ven incapaces de competir con estes grandes inversores.

O problema, e motivo do artigo, é ter a Wall Street como caseiro. Poñamos por caso que Blackstone, que xestiona un grupo de vivendas, arrenda unha casa a Mr. Porter, que paga relixiosamente o seu aluguer. Blackstone promete de forma moi optimista que todo o mundo vai a facer o propio e ingresar mensualmente esta cuota, que á súa vez, é a que nutre a un número de inversores que prestaron os cartos a Blackstone, con idea de sacar un beneficio.

Se todo o mundo paga, todo vai ben. Pero no momento no que un alto número de inquilinos deixa de pagar o seu aluguer, os inversores deixan de percibir líquido (é dicir, perden cartos) e un dos métodos que teñen para conseguir ese diñeiro e vender a vivenda, coa consecuente posta na rúa dos seus habitantes.
Extracto dun infográfico de Bloomberg realizado por Dave Merril.

Non entendo demasiado sobre economía, pero a situación, segundo expertos no tema, pode rematar nunha crise inmobiliaria, con moitas casas baleiras e xente na rúa. A historia volve repetirse? Non o sabemos pero como afirma Dean Baker —economista e director do Center for Economic e Policy Research— na Mother Jones:
«Podemos rematar perfectamente nunha situación con moita xente sendo desafiuzada, non porque os inquilinos deixaron de pagar, mais por que os caseiros o fixeron".  

No hay comentarios:

Publicar un comentario



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...