Nihil Obstat

Santiago Matamoros | Anónimo | Wiki

A comezos de agosto o estamento relixioso mostrou a súa desaprobación coa exposición de Ramón Conde, O Poder, distribuída entre a praza do Obradoiro e Praterías, de Compostela. O seu razoamento foi que fería a sensibilidade dos peregrinos, debe ser que hai unha caixa de queixas na porta da Catedral e eu nunca a vin. O único que ten forma de receptor de mensaxes son as furnas que recollen os cartos dos fieis; semella que as pantallas de televisión que publicitan os sms, para acender as candeas electrónicas, non molestan, pero os corpos espidos do artista ourensán, son un atentado contra a moral católica.

Semella que dende o Cabido teñen morriña polo pasado, cando os seus colegas queimaban libros, mataban herexes, e prohibían o avance do saber científico. Só aquelas obras que logo de pasar polo censor, non tiñan ningún erro de moral ou de doutrina, eran etiquetadas co nihil obstat, o de nada impide, nada no camiño, o que significaba que podían ser publicadas.

O seu tempo xa pasou, ou debería ter pasado. Non son xa os gardas da moral. Nunca o deberían ser, pois a moral non é obxecto que poida ser posuído por uns ou por outros, coma quen merca cirios para unha procesión.

181