6.11.2014

A cultura, con MAIÚSCULAS

Fonte: www.zappenduster.tumblr.com
117
As diversas manifestacións culturais ás que estamos expostos non teñen a mesma consideración, nin nos circuítos institucionais, nin comerciais, e nin na opinión pública; tampouco nos que se poden comprender como espazos intermedios de creación, elaboración do discurso, e reflexión semiótica; inclusive no ámbito denominado como underground (comprendendo como tal, todo aquel que non sexa oficial), non toda a cultura é aceptada, contemplada e consumida da mesma forma. Existe unha visión da Cultura, así, con maiúscula, e logo está o resto; desconsiderada e infravalorada en relación co estrato social, económico e político, dende o que sexa admirada. 

Quizais un dos elementos, que en ambos os lados da trincheira cultural, pode ser desbotado como infra-cultura, é a banda deseñada, ou cómic. Relegado da literatura, e da imaxe estática, permanece no limiar que as une para ser un concepto propio e lexítimo. 

Ao respecto, en 1965, publicaba Umberto Eco, Apocalípticos e Integrados, onde reflexionaba sobre a chegada da cultura de masas (dos mass media) e das implicacións que a democratización da creación cultural (da Kulturindustrie?) podía ter na consideración do que era, ou non era, lexítimo na arte. Os apocalípticos eran os aristócratas, quen crían posuír a verdadeira cultura, e os integrados eran aqueles que comprendían que os novos medios de (in)comunicación e acceso á creación cultural, non supuñan a fin do que Walter Benjamin dera en chamar a aura da obra de arte no seu ensaio de 1936, La obra de arte en la época de su reproductibilidad técnica

A ciclicidade da historia, o Eterno Retorno do mesmo, e a sensación de vivir en círculos, aumenta canto máis cre saber un do que pasa e do que pasou. Posiblemente, aí resida a o poder para vaticinar o futuro. 


No hay comentarios:

Publicar un comentario



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...