Adrían Varela, Toñi Moreno e Eugenio Merino

016

Este martes atopeime con Adrián Varela, de paseo polo Fórum Gastronómico de A Coruña. A súa curta melena engominada ao estilo Superman fixóo inconfundible. Non era a primeira vez que me atopaba ao concelleiro de Deportes de Santiago, pero si era a primeira dende que souben da súa implicación no caso Pokémon, e do seu intento de que despediran a unha traballadora de Vendex porque o seu marido, sindicalista, lle estaba a "tocar los huevos". Camiñaba cunha desas chaquetas acolchadas con costuras en forma de rombos que Adolfo Domínguez debe regalar a conselleiros, alcaldes e patróns de iate. Serían vostedes quen de facelo? De pasear imputado por facer uso indebido dun poder investido pola cidadanía, polo medio dunha feira gastronómica, e como se o asunto fose cousa dunha mala noite de troula?

Por outra banda, Toñi Moreno non só quere cobrar máis, senón que quere meter a zoca máis ao fondo que a súa colega de profesión, Mariló Montero. Hai dous días, no programa que presenta (ese produto de corte norteamericano que pretende suplir con doazóns as carencias dun Estado do Benestar en proceso de deconstrución) denominado Entre todos, veulle dicir a unha rapaza de 25 anos de Compostela, suposta vítima de maltrato por parte do seu ex-marido, que «estas cosas no las podemos contar así, si no has puesto una denuncia no podemos contarla así» e remata con «cuando pasa una cosa así o se denuncia o se calla una para el resto de la vida». É o que se chama saír do xardín a machadasos.

Para rematar, hoxe entereime de que será xulgado Eugenio Merino pola denuncia da Fundación Francisco Franco, centrada en enxalzar a figura do ditador, verbo da escultura que se expuxera en Arco 2012, coa figura do caudillo dentro dunha neveira de refrescos.

Hai días, nos que é mellor quedar na cama.