4.29.2012

Dende Compostela para A Habana


Español / English
A primeira vez que visitei o bar El Puente, en Sar número 40 (Santiago de Compostela), foi por Suelen Estar Quartet e a experiencia foi máis que gratificante e satisfactoria. Desta vez, ao volver á casa case ás dúas da madrugada, o sentimento era similar. Moita enerxía, moita paixón, moitas ganas de canturrear e de ser músico.

Todo comezou o martes 24 deste mes no bar A Reixa. Boa parte do staff do Twist & Shout Clube estaba na cidade, e a ocasión requería tomarlle unhas cañas. Alí, en A Reixa, foi onde coincidín con, entre outros, Alejandro Vargas (1980, Holguín) –que aparece no video da jam sesión posterior a Suelen…– que se atopaba con Reynier Aldana (1982, La Habana), un amigo cubano que hai pouco máis de tres meses que anda por Compostela. A cuestión é que tocaron xuntos só unha canción, e quedei con fame. Pero non había problema por que estarían o xoves actuando en El Puente, baixo o lema Proxecto Jazz Trovando, A Terra e o Cimarrón, e alá fun cos meus bártulos.

Vargas ao piano, Aldana coa guitarra e a voz, e Luis Alberto (1975) –aka L.A.R. Legido– na percusión e trebellos (entre os que se atopan nesta ocasión unha bolsa de plástico) foron os tres compoñentes estables durante o concerto. Coma, digamos, convidados, estiveron un talentoso mozo cubano e futura promesa chamado Joaquín Martínez co clarinete e a trompeta; Eduardo Aiguesvives (1984, La Habana) –aka El Rubio, integrante de Free Hole Negro– no contrabaixo; o veterano Octavio Vargas Novoa (1968, A Coruña) no baixo; e un rapaz loiro que participou na jam session co saxo e cuxo nome non tiven tempo (lieime a falar mentres fumaba un cigarrito) de preguntar pero que podedes ver no video colgado nesta entrada, nunha especial e bonita dialéctica coa trompeta de Joaquín.

É importante saber, ao ver os videos, que estes mozos estiveron a ensaiar a penas tres días o repertorio cantado; coma é costume en El Puente (un dos estandartes do free jazz en Compostela) houbo moita improvisación, unha atención do público fantástica, e moi boa onda.  

Desta vez evitei, por falta de tempo e por que foron moitos os músicos que interviron –Mr Walker ‘on the rocks’ tamén tivo algo de culpa–, facer entrevistas en profundidade. Todos xa agora sabemos que vivir da música é moi complicado. Para máis do free jazz. El Puente é un becho raro, rodeado de libertis, shangongadas e establos* –sen pretensións ofensivas para os seus respectivos siareiros–, que sen a entrega do seu dono non sería posible.  


Mirade os videos, que pagan moito a pena. Non sexades preguizosos.
*Para que non o saiba fan referencia a discotecas de Compostela.

Español/ English

No hay comentarios:

Publicar un comentario



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...